چقدر غمگین شبهایی که دلت از بی وفایی ها گرفته و خواب به  چشمات نمی اد،نه میتونی بخوابی و نه میتونی فکرتو به جای دیگری ببری که شاید بشه لحظات رو بگذرونی،اما اینقدر سخته که احساس  میکنی همین الانه که قلبت از تو سینت بزنه بیرون یا اینکه همین الانه که قلبت از کار بیفته....

هیچ کاری نمیتونی بکنی خیلی سخته که دستت رو نتونی  به جایی  بگیری و هیچ دست اویزی واست وجود نداره که بتونی بهش چنگ بزنی و خودت رو از این  حال نجات بدی واقعا سخته که فکرش رو نکنی چون هیچی نیست وقتی درد رو نمیشناسی اما....

ندیدم تا حالا کسی تو کتابی  یا جایی همچین حسی رو نوشته باشه واسه من سخته  اینقدر تحمل درد من کوچکم.

دردی که  میشه گفت تلخ ترین شیرینی که تابه حال چشیدی.

ودردی که شاید یه روزی بخندی اما مطمئنا  اون روز نزدیک نیست ...دردی که هیچ درمونو مسکنی نداره جز گذشت زمان و چقدر ساده بعضیا از این گذر زمان حرف میزنن در حالی که این گذر زمان حسابی پیرت میکنه....میشه گفت واسه هر روزش یک ماه پیر تر میشی نگفتم یک سال چون ترسیدم باورت نشه  اما همون یک سال درست تره.....هی خودتو خرج میکنی به فکرش هم نیستی که داری هر روز پیر تر و پیر تر میشی....تا جوونی این درد بعضی وقتا به سراغت میادواسه خیلیا این درد خیلی کم اتفاق میفته شاید هم اصلا پیش نیاد اما واسه بعضیا این غم شده همدم ..... دارم مینویسم که شاید یه کمی آرامش پیدا کنم  قلبم هنوز داره میزنه  اما سخت تر از اون چیزی که فکرش رو بکنی،احساس میکنم که  یه چیزی داره خفم میکنه واسه همینه که خوابم نمیبره اخه خواب ارامش داره اما من سراسر التهابم..........

امشب خیلی تلخ شدم اما اگه ننویسم نمیدونم چه کار کنم؟

خیلی احساس بدی دارم، بد ترین حالی که یک ادم میتونه داشته باشه الان حال منه.

امید وارم زودتر تموم بشه این غمی که الان چند وقته یقه دلمو گرفته و نمیدونم از کجا اومده و اینقدر بزرگه  که از ظرف  دلم بزرگتره  و از ظرف دلم بیرون زده.

زمان حلش میکنه وزمان فقط امیدوارم که این زمان اونقدر طولانی  نشه که فرصت زندگی رو ازمن بگیره.

خرابم خراب تر از اونی که بتونم  توصیفش کنم.